Jakiś czas temu olimpijskim żeglarstwem wstrząsnęła wieść o zmianach, jakie mają być wprowadzone podczas Igrzysk w 2016 r. w Rio. Otóż postanowiono odświeżyć listę konkurencji rozgrywanych na olimpijskich akwenach, znieść niektóre klasy żeglarskie i zastąpić je nowszymi, bardziej przystającymi do współczesnego obrazu sportów wodnych. Jedna z propozycji dotyczyła włączenia kitesurfingu do Igrzysk. I nie byłoby w tym niczego strasznego, gdyby nie dość niefortunny zapis, który sugerował, że może to pociągnąć za sobą wykreślenie z rozgrywek windsurfingu. Rozgorzała dyskusja, podawano wiele argumentów za i przeciw. Jednak żadne teoretyczne rozważania nie zastąpią realnej próby na wodzie. I tak też się stało. W ubiegły weekend w Miami odbyły się międzynarodowe regaty klas olimpijskich (OCR), podczas których postanowiono sprawdzić potencjał kitesurfingu.

Tego samego dnia, gdy windsurferzy walczyli na RS:X'ach o medale, pierwszy raz w historii na równi z innymi klasami olimpijskimi wystartował wyścig latawców. Początek był obiecujący. Przy 7-8 węzłach wiatru kitesurferzy pokazali spory potencjał tego sportu. Niestety później zrobiło się niewesoło. Lekki spadek siły wiatru pociągnął za sobą latawce do wody i większość floty kitesurferów skończyła wyścig siedząc na deskach. Następnego dnia było jeszcze gorzej - z powodu zbyt słabego wiatru nawet nie próbowano startu wyścigu.

Jak dobrze wiemy, akweny olimpijskie nie są wybierane pod kątem silnego wiatru. Zwykle chodzi tu o kompromis dla wszystkich klas i możliwość organizacji regat w jednym miejscu. Zawody w Miami miały pokazać, że dla kitesurfingu nie jest to już przeszkodą. Niestety praktyka brutalnie skorygowała te życzenia. Nie oznacza to jednak całkowitej przegranej kitesurferów w walce o igrzyska. Żadne decyzje nie zostały jeszcze podjęte, choć regaty w Miami z pewnością nie przysporzyły kitesurfingowym lobbystom argumentów. Wszystko rozstrzygnie się w maju tego roku, kiedy komisja olimpijska ogłosi nową listę klas.