W czasie pływania niejednokrotnie dochodzi do urazów mechanicznych spowodowanych kontaktem ze sprzętem lub środowiskiem w którym żeglujemy. Można uniknąć szeregu kontuzji dobierając właściwie sprzęt i akwen. W tym odcinku zajmiemy się uszkodzeniami skóry i kończyn dolnych, a w następnym tułowia i głowy.
Uszkodzenia naskórka. W początkowej fazie nauczania najczęstszymi urazami są otarcia naskórka spowodowane kontaktem upadającego lub wchodzącego na kadłub żeglarza z powierzchnią antypoślizgową deski. Kadłuby przeznaczone do nauczania podstaw windsurfingu nie powinny być zbyt szorstkie. Nowe deski posiadają za ostrą powierzchnię dla początkujących. Chcąc zapobiec otarciom można przetrzeć pokład drobnym papierem ściernym, szczególnie w okolicach burt. Innym, lepszym sposobem ochrony przed tego typu urazami jest stosowanie ubioru piankowego osłaniającego również przedramiona i podudzia, będące najbardziej narażonymi na otarcia. Podczas pływania na akwenach morskich powstałe w ten sposób uszkodzenia skóry bardzo Ľle goją się w słonej wodzie i mogą pozostać po nich blizny, natomiast na śródlądziu często dochodzi do infekcji wywołanych zanieczyszczeniami znajdującymi się w wodzie. Niektóre firmy produkują specjalne deski do nauczania dzieci. Ich pokłady są pokryte tworzywem sztucznym, przypominającym swoją strukturą grubą tkaninę „frotte”. Zapewnia ona wystarczającą przyczepność i jednocześnie zapobiega powstawaniu otarć Innym dobrym rozwiązaniem, co raz częściej stosowanym w sprzęcie dla początkujących, jest pokrycie całego pokładu piankogumą.
Nieuniknione są również uszkodzenia skóry dłoni powstałe w wyniku trzymania bomu. Praktycznie nie istnieje sposób by im zapobiec. Nie zawsze zdają tu egzaminu rękawiczki ochronne gdyż zazwyczaj zwijają się na skutek tarcia o bom a dodatkowo utrudniają poprawne ukrwienie palców. Zgrubienia skóry po wewnętrznej stronie dłoni występują u wszystkich żeglarzy deskowych. Jedyne co można zrobić, to nie dopuścić do nadmiernego zrogowacenia naskórka wywołującego zrywanie fragmentów skóry i powstawanie uciążliwych ran. Można to osiągnąć przez właściwą pielęgnację dłoni, to znaczy regularne usuwanie nadmiaru tkanki za pomocą pumeksu. Duże znaczenie posiada też jakość owijki bomu. Zbyt twarda lub uszkodzona znacznie przyspiesza powstawanie urazów. Nie bez znaczenia jest też sposób uchwytu bomu. Początkujący zazwyczaj mocno zaciskają palce na poręczach, co zwiększa uszkodzenia. Należy również pamiętać by po zwodowaniu sprzętu dokładnie opłukać poręcze bomu z piasku lub innych zanieczyszczeń.
Uszkodzenia kończyn dolnych. Nagminnym problemem u osób rozpoczynających naukę żeglowania są urazy stóp. Brak poczucia równowagi oraz niewłaściwe przenoszenie siły aerodynamicznej pędnika często prowadzi do niekontrolowanego przemieszczania się po pokładzie. W jego wyniku następują uderzenia w wystające elementy kadłuba. Wszystkie wystające części muszą być poprawnie zabezpieczone, tzn. w dolnej części masztu powinien znajdować się piankowy ochraniacz, szynę masztową, jeśli jest ruchoma, należy zablokować by nie następowało jej niekontrolowane przesunięcie (mogące doprowadzić nawet do obcięcia palców), wystająca z pokładu część miecza powinna być zakończona gumowym ochraniaczem, a uchwyty na stopy najlepiej zdemontować gdyż dla początkujących stanowią one wyłącznie utrudnienie w poruszaniu się po kadłubie.
Nie należy również stosować różnego rodzaju rozwiązań prowizorycznych jak np. zawleczki blokujące trzpień przegubu wykonane z gwoĽdzia, gdyż prędzej czy póĽniej doprowadzą one do powstania urazu. Warunkiem niezbędnym przy uczeniu się podstaw windsurfingu jest noszenie obuwia. Najwłaściwsze są buty piankowe, jednak w przypadku ich braku można z powodzeniem stosować trampki, tenisówki itp. W znacznym stopniu zmniejszają one ryzyko potłuczenia stóp. W początkowej fazie nauki uczniowie często stają na dnie. Ważne jest by wcześniej skontrolować czy nie ma tam przedmiotów ostrych mogących stanowić zagrożenie dla pływającego. W praktyce nie zawsze da się to w pełni zrealizować. Dlatego też gumowa podeszwa może ochronić stopy przed rozcięciem o znajdujące się na dnie muszle, puszki czy butelki. Odpowiedni bieżnik i miękka guma podeszwy zwiększa też przyczepność do mokrego pokładu, co ułatwia utrzymanie równowagi.
Wśród osób o większym zaawansowaniu technicznym oprócz stłuczeń czy rozcięć zdarzają się też skręcenia stawu skokowego lub kolanowego spowodowane niewłaściwą regulacją wielości uchwytów na stopy. Jeżeli uchwyty są zbyt obszerne to stopa wchodzi w nie głęboko i w momencie upadku nie następuje jej wysunięcie, co prowadzi w konsekwencji do uszkodzenia wiązadeł. Zbyt ciasne uchwyty powodują z kolei stłuczenia palców, gdyż chcąc szybko włożyć stopę najczęściej z dużą siłą uderzamy w boczną powierzchnię uchwytu. Właściwie wyregulowany uchwyt to taki, gdzie możemy włożyć stopę do nasady palców. Nie wolno zapominać o przeregulowaniu wielkości uchwytu po dokonanej zmianie obuwia.
