2. Po złączeniu 2 części masztu oklejamy miejsce styku elementów szeroką taśmą wodoodporną by je zabezpieczyć przed przedostawaniem się zanieczyszczeń.
3. Usuwamy wszelkie zanieczyszczenia z przedłużki i dolnej wewnętrznej części masztu.
4. Wyciągamy żagiel z pokrowca i rozwijamy go na podłożu (najlepiej trawiastym).
5.

a. W przypadku żagli bezkamberowych w trakcie wsuwania masztu zwracamy uwagę, by wszystkie listwy znajdowały się po tej samej stronie rury.
b.Przy żaglu z kamberami wewnętrznymi staramy się by w trakcie wsuwania rozwidlenia rotatorów oparły się o maszt.
Jeżeli posiadamy instrukcję producenta żagla dalsze czynności wykonujemy ściśle według jej zaleceń. W przypadku jej braku postępuj według poniższych punktów.
6.

7. Zakładamy linkę halsową, w ten sposób, by nie krzyżowała się między rogiem halsowym żagla lub zestawem bloczków dopinanych do rogu halsowego a bloczkami stopy masztu.
8.

9. Wpinamy przegub do stopy masztu i stawiamy pędnik do pionu, by ustalić miejsce mocowania bomu na maszcie. Powinno ono znajdować się pomiędzy górną częścią mostka a szyją żeglarza (zaznaczamy miejsce mocowania bomu aby nie powtarzać tej czynności przy kolejnym taklowaniu). W przypadku słabego wiatru montujemy bom w górnej części tego odcinka a przy mocnym w dolnej.
10.

11. Przywiązujemy róg szotowy żagla do tylnego łącznika bomu za pomocą linki szotowej. Producenci oferują różne systemy mocowania bomu: bloczkowy , zatrzaskowy .
12. W przypadku żagli z kamberami sprawdzamy czy ich rozwidlenia znajduję się na maszcie i zapinamy zamki na kieszeni.
13. Jeżeli listwy nie były uprzednio włożone do kieszeni, to wsuwamy je, zawsze cieńszym końcem w kierunku masztu i napinamy ich regulację by zlikwidować pionowe zmarszczki na żaglu. W przypadku systemu napinania za pomocą gwintowanego trzpienia dokręcamy go o liczbę obrotów podanych przez producenta. Zbyt silne dokręcenie może spowodować zerwanie gwintu.
14. Dokonujemy ostatecznej regulacji naciągu żagla wzdłuż masztu. Na słaby wiatr wystarczy napięcie jak w pkt. 8. Im większa siła wiatru tym mocniej wybieramy linkę halsową, by górna część żagla opadła w kierunku podłożą. Często producent określa dokąd ma sięgać odgięcie przy danej sile wiatru.
15. Po ustaleniu naciągu róg halsowy powinien znajdować się przy stopie masztu. Jeżeli nie da się go dociągnąć do stopy musimy przeregulować długość masztu za pomocą przedłużki lub wariotopu. Czynność tę należy również wykonać w przypadku, gdy maszt jest za krótki do uzyskania wystarczającego naciągu.
16. Dokonujemy ostatecznej regulacji naciągu żagla wzdłuż bomu.
a. W przypadku niektórych modeli żagli ich kształt ustawia się wyłącznie za pomocą linki halsowej. W takim przypadku należy jedynie dowiązać róg szotowy żagla do bomu o długości ustawionej za pomocą przedłużki w ten sposób, by róg żagla dochodził do łącznika tylnego.
b. W przypadku żagli z rotatorami najczęściej istnieje możliwość regulacji głębokości pędnika. Przy słabych wiatrach ustawiamy dużą głębokość żagla słabo naciągając go linką szotową wzdłuż bomu. W miarę wzrostu prędkości wiatru naciągamy tę linkę mocniej, by zmniejszyć wybrzuszenie żagla.
c. W przypadku większości żagli bezrotatorowych obowiązują podobne zasady jak w pkt. 16 b, jednak naciąg żagla wzdłuż bomu powinien być co najmniej taki, by przednie końce listew dochodziły najwyżej do połowy średnicy masztu. LuĽniejsze ustawienie utrudnia przechodzenie listew z jednej strony masztu na drugą podczas zmiany halsu i niszczy kieszenie.
17. Po ustawieniu naciągu żagla wzdłuż bomu róg szotowy powinien znajdować się bezpośrednio przy łączniku tylnym. Jeżeli jest od niego oddalony lub bom jest za krótki do wykonania poprawnej regulacji należy zmienić wysunięcie jego przedłużki.
18.

Z tak ztaklowanym żaglem możemy wyjść na wodę, pamiętając jednak, że w przypadku zmiany warunków na wodzie należy dostosować do nich nasz pędnik.