Gdy zbliża się sezon windsurfingowy, lub gdy poza sezonem wybieracie się na wyjazd windsurfingowy w "ciepłe kraje" warto pomyśleć o swojej sprawności fizycznej.

W przeciwnym wypadku możemy paść po 4 krótkich halsach. Wiele osób, które chcą przed sezonem zwiększyć swoją siłę, najpierw myśli o siłowni, ale czy to rzeczywiście dobre rozwiązanie? Większość typowych ćwiczeń wykonywanych w siłowni bazuje na zasadzie izolacji ćwiczonych mięśni. Dlatego właśnie znajdują się tam te wszystkie piekielne maszyny, aby pracowały jedynie ćwiczone mięśnie i żadne inne. To jest świetna metoda dla kolegów Arnolda S., ale bezproduktywna dla nas – windsurferów. W naszej dyscyplinie nie będziemy w stanie wykorzystać mega silnych ramion, jeśli mamy na przykład słaby i niestabilny tułów i nie „nauczyliśmy” mięśni, w jaki sposób ze sobą efektywnie współpracować. Proponuję więc inną metodę, w której nacisk położono na równowagę, koordynację i stabilizację tułowia podczas pracy nad rozwojem siły mięśniowej. Skuteczność tej metody potwierdzają nasi czołowi zawodnicy, którzy raczej nie zaglądają do siłowni. Entuzjastycznie do tego typu ćwiczeń podchodzi także lekarz naszej kadry narodowej.

Przedstawiamy tutaj kilka ćwiczeń z wykorzystaniem piłki gimnastycznej, których wspólnym mianownikiem jest zaangażowanie mięśni stabilizujących tułów i ćwiczenie propriocepcji (czucia głębokiego). Choć wyglądają one jakby były wymyślone dla emerytów, wrażenie to jest złudne i mija bezpowrotnie, gdy po raz pierwszy spróbujemy je wykonać.

Tego typu ćwiczenia z wykorzystaniem piłki gimnastycznej, których są setki, będą znacznie bardziej przydatne w naszej dyscyplinie, niż bezmyślne przerzucanie żelastwa w jakiejkolwiek siłowni.
Windsurfing - ćwiczeniaWindsurfing - ćwiczenia














W podporze ze stopami na piłce podciągamy nogi do klatki piersiowej.

 






W leżeniu przodem z klatką piersiową opartą na piłce i dłońmi trzymanymi na plecach staramy się utrzymać równowagę przez kilkadziesiąt sekund; dla utrudnienia unosimy jedną nogę do poziomu; po kilku seriach zmieniamy nogę opartą na podłodze.











Leżenie tyłem – górna część pleców oparta na piłce; uda i tułów utrzymujemy w linii prostej; unosimy na kilkadziesiąt sekund na zmianę podudzia, starając się zachować pozycję na piłce.















Leżenie tyłem – górna część pleców oparta na piłce; skręty tułowia z trzymanym na wyprostowanych ramionach lekkim obciążeniem; ciężar można stopniowo zwiększać aż do trzymania krótkiego gryfu od sztangi.














Podpór w leżeniu przodem z dłońmi na piłce; wykonujemy „pompki”; dla utrudnienia możemy opierać się o podłoże tylko jedną stopą.



Niech taką pompkę zrobi jakikolwiek kulturysta! Maksymilian Wójcik pokazuje niezwykle trudną wersję prostego ćwiczenia; dłonie oparte na bardzo niestabilnych platformach, które mają jedynie punktową styczność z podłogą; to ćwiczenie dobitnie udowadnia, że „czysta” siła to niewiele, o ile nie jesteśmy w stanie panować nad stabilizacją sylwetki, która w windsurfingu (a także w wielu innych sportach) ma kluczowe znaczenie.

Dlaczego tak istotne są ćwiczenia kompleksowe, angażujące także mięśnie stabilizujące tułów, zapytałem lekarza kadry olimpijskiej Polskiego Związku Żeglarskiego doktora Witolda Dudzińskiego.
Witold Dudziński

- W przygotowaniu fizycznym zawodników bardzo dużo uwagi poświęca się na ćwiczenia określane w terminologii międzynarodowej jako core stability, czyli ćwiczenia prowadzące do jak najlepszej stabilizacji tułowia podczas ruchu w danej dyscyplinie. Praktycznie w każdym sporcie odgrywają one tak znaczącą rolę i przynoszą tak wiele korzyści, że poświęca się im kilka jednostek treningowych w tygodniu.

W zaawansowanych systemach treningowych ćwiczeniami tymi zajmują się specjalnie przeszkoleni do tego celu fizjoterapeuci, którzy większą część swoich działań kierują w stronę prawidłowo wykonywanych przez zawodnika wzorców ruchowych i stabilizacji tułowia. W windsurfingu ćwiczenia core stability również odgrywają kluczową rolę. Dzięki dobrej stabilności tułowia możliwe jest sprawne i bezpieczne wykonywanie wielu ruchów na desce, od tych najprostszych, jak wyciąganie żagla z wody czy wkładanie nóg w strzemiona, po te najbardziej zaawansowane, jak killer loop czy double spock. Systematycznie powinni je wykonywać wszyscy ci, którzy mają związek ze sportem, nieważne, czy kontakt ten ma charakter sporadyczny, czy zawodniczy.

Bardzo ważne są także wszelkie ćwiczenia równowagi. Windsurfing to nic innego, jak systematyczne tracenie i odzyskiwanie równowagi. Dla mniej zaawansowanych pierwsze kroki kończą się w wodzie. Kiedy patrzymy na skomplikowane manewry wykonywane przez najlepszych, wydaje się nam, że stopień równowagi, który w nich osiągają, jest niedoścignionym celem. Tymczasem to liczba powtórzeń i stopniowe rozszerzanie zadań równoważnych decydują o późniejszym sukcesie. Kolejne etapy nauki wiążą się w głównej mierze z komponentą nieświadomą czucia głębokiego, z tak zwaną propriocepcją, która podlega treningowi. Dobrze wykształcona propriocepcja ma także kluczowe znaczenie w ochronie naszych stawów przed urazami typowymi dla wszystkich sportów uzupełniających dla windsurfingu, jak: tenis, narty, squash, bieganie i inne.

Najlepszym ćwiczeniem jest poszerzanie zadań stawianych przed sobą bezpośrednio na wodzie, najlepiej pod okiem doświadczonego i rozumiejącego problem instruktora. Możemy również wykonywać ćwiczenia bodźcujące tak zwane proprioreceptory, które są odpowiedzialne za nieuświadomione czucie głębokie. Służy do tego platforma, która wymusza na nas utrzymywanie równowagi. Ćwiczenia na niej powinno się wykonywać raz dziennie przez kilka minut. To wystarczy, abyśmy mogli szybciej osiągać cele, do których dążymy na wodzie.

Tekst i zdjęcia: Mariusz Goliński
Na zdjęciach: Max Wójcik i Piotr Myszka – zawodnicy windsurfingowej kadry narodowej.



www.Mariuszgolinski.pl

Zapraszamy na windsurfingowe WYJAZDY SZKOLENIOWE z Mariuszem Golińskim  ->>>>>

Zobacz pełną ofertę WINDSURFINGOWYCH FILMÓW SZKOLENIOWYCH ->>>>