Seria skrzydeł Sonar od marki North od kilku sezonów uchodzi za jedną z ciekawszych propozycji na wingfoilowym rynku. Producent stawia w niej na połączenie nowoczesnych profili, lekkiej konstrukcji z pre-preg carbonu oraz na wyraźne zróżnicowanie modeli pod kątem stylu pływania. W efekcie każdy wingsurfer – od osób szukających pierwszych surfowych doznań na falach, po zaawansowanych entuzjastów szybkich lotów – może znaleźć w tej linii coś dla siebie.
W naszym teście skupiamy się na dwóch skrzydłach: Surf SF1080 oraz Freeride MA1050V2. Pierwsze z nich, jak sama nazwa wskazuje, zostało stworzone z myślą o surfowym charakterze foilowania. North podkreśla, że SF1080 (powierzchnia 1080 cm², rozpiętość 91,5 cm, współczynnik proporcji 7,8) oferuje niezwykle niską prędkość, od której rozpoczyna się działanie siły nośnej, co przekłada się na łatwe pompowanie i szybkie nabieranie pewności, nawet u mniej doświadczonych użytkowników. Zbalansowana stabilność w przechyłach i możliwość wykonywania ciasnych, energicznych skrętów nadają mu charakter skrzydła stworzonego do surfowania na falach, downwindów czy wakesurfingu.
Model MA1050V2 reprezentuje inne podejście – to wszechstronne skrzydło typu freeride, które producent opisuje jako „allrounder”. MA1050V2 (powierzchnia 1050 cm², rozpiętość 85 cm, współczynnik proporcji 6,9) zostało zaprojektowane z myślą o szerokim zakresie prędkości i dużej efektywności w ślizgu. Ma sprawdzać się zarówno w wingfoilu, kite foilu, jak i wake foilu, oferując kontrolowane, wczesne unoszenie się nad wodą oraz wysoką prędkość maksymalną z zachowaniem stabilności. North akcentuje jego dobrą pompowalność oraz odporność na wychodzenie końcówek skrzydła ponad wodę, co pozwala zachować pełną kontrolę także podczas ciasnych zakrętów i bardziej agresywnych halsów.
Różnice między testowanymi modelami widać więc już na poziomie konstrukcji i przeznaczenia. Surf SF1080 to skrzydło nastawione na płynność i zabawę w surfowym stylu, łatwo wybaczające błędy i sprzyjające progresowi. Freeride MA1050V2 z kolei oferuje większą wszechstronność i sportowy charakter, dając szeroki wachlarz możliwości – od szybkich halsów po freestyle i zabawę w różnych dyscyplinach foilingu.
Odmienne koncepcje kształtu obu skrzydeł można łatwo dostrzec zestawiając je obok siebie. SF1080 jest oczywiście bardziej rozłożysty, ale to co wyróżnia ten model jeszcze bardziej, to wyraźne zwiększona grubość w obszarze krawędzi natarcia. To często pomijana cecha foilowych skrzydeł, choć właśnie ona znacząco wpływa na moment pojawienia się siły nośnej, pozwalającej zarówno na rozpoczęcie lotu, jak i dłuższe utrzymanie go przy gasnącej prędkości. Minusem grubszej krawędzi natarcia jest zazwyczaj mniejsza prędkość końcowa.
Skrzydła otrzymujemy w solidnych pokrowcach oraz z kompletem tytanowych śrub, do połączenia z kadłubem foila. Każde skrzydło i każda śruba mają nadrukowane parametry długości, co ułatwia ich dopasowanie. Jeśli zdecydujemy się na komplet z masztem, kadłubem i stabilizatorem, wraz z foilem dostaniemy obszerną torbę, w której bezpiecznie przechowamy sprzęt podczas transportu.
Oba skrzydła były testowane z aluminiowym masztem North AF85 cm i stabilizatorem S210.
Wrażenia na wodzie
Pierwsza czynność, na jaką należy zwrócić uwagę zarówno w przypadku skrzydła SF1080 jak i MA1050V2, to trafne ustawienie pozycji masztu w szynach deski. Choć to dotyczy każdego foila na rynku, skrzydła Northa wydały się pod tym względem dość czułe. Jeśli ustawimy je zbyt daleko z tyłu, może nas spotkać lekkie rozczarowanie. Przekonałem się o tym podczas pierwszych sesji, kiedy wydawało mi się, że mam foila ustawionego zgodnie z zaleceniami producenta, czyli mniej więcej na środku szyny deski Northa. Jednak coś mi tu nie pasowało, gdyż pamiętając świetne osiągi z poprzedniego testu m.in. skrzydła MA1200V2, teraz nawet nie mogłem się do nich zbliżyć. Po kilku próbach ustawień trymu okazało się, że wystarczyło przesunąć maszt dosłownie o 0,5 cm do przodu, a zestaw momentalnie nabrał prędkości i lekkości lotu. Ale już przesunięcie dalej o kolejne 0,5 cm skutkowało trochę zbyt silnym unoszeniem w locie. Z deskami Northa mamy ułatwione zadanie, ponieważ na ich dnach są nadrukowane dokładne oznaczenia pozycji masztu. Po pierwszym trafieniu wystarczy zapamiętać to ustawienie i możemy się cieszyć perfekcyjnym trymem przy każdej kolejnej sesji.
Choć oba skrzydła oferują zaskakująco wczesny start jak na swoją powierzchnię, pod względem łatwości wejścia do lotu wygrywa model SF1080. Grubsza krawędź natarcia skrzydła generuje większą siłę nośną przy niższej prędkości, co znacznie ułatwia oderwanie deski od wody. Moment wznoszenia jest też bardziej gwałtowny, wymagając trochę szybszej kontry z naciskiem na przednią stopę. Z kolei MA1050V2 lubi bardziej łagodny start, generowany progresywnym rozpędem. Nie wymusza też tego momentu kontry, by wyrównać wznoszenie do stabilnego lotu.
Mimo drobnych różnic w charakterystyce startu, każdy z tych modeli (w tym rozmiarze) można traktować jako większe skrzydło na słaby i umiarkowany wiatr. Jedynie dla osób zaczynających przygodę z wingfoilem taki rozmiar może być jeszcze ciut za mały do pełnego komfortu w pierwszych lotach. Jeśli jednak trochę już pływacie ze skrzydłami, nic większego nie będzie Wam potrzebne. Wraz ze wzrostem siły wiatru zakres użyteczności przesuwa się wyraźniej w stronę modelu MA1050V2. Freeride’owy Sonar jest nie tylko szybszy, ale też dłużej zachowuje kontrolę.
W optymalnym zakresie wiatru wrażenia z lotu na testowanych skrzydłach są porównywalne, jednak MA1050V2 daje bardziej sportowe odczucie. Lot na nim wydaje się trochę lżejszy, bardziej dynamiczny i łatwiejszy do osiągnięcia wyższych prędkości. Skrzydło fantastycznie przyspiesza i choć zapewne daleko mu do osiągów skrzydeł race, to dla przeciętnego rekreacyjnego wingsurfera może być przepustką do pierwszych „speedów” na foilu.
Sonar SF1080 swoje główne zalety ujawnia podczas manewrów. Mimo swojej rozpiętości pozwala na bardzo zwinne zakręty, podczas których prawie nie wytraca mocy. Jeśli tylko zapewnimy mu odpowiedni nacisk przez przednią stopę, wyprowadzi nas z każdego zwrotu bez utraty prędkości, dając więcej czasu w powietrzu na wykończenie manewru. To samo dotyczy tzw. „glide’u”, czyli szybowania bez dostarczania napędu skrzydłem. SF1080 potrafi dłużej utrzymać rozpęd i opada na wodę przy odczuwalnie niższej prędkości niż MA1050v2.
Freeride’owy Sonar również potrafi zachwycić manewrami. Dzięki wyższej prędkości i krótszej rozpiętości skrzydła zakręty na nim są bardziej dynamiczne i może nawet trochę bardziej ekscytujące. Wymagają tylko większego rozpędu przed inicjacją manewru i większego skupienia na jego wykończeniu. Ale to wciąż jedno z najłatwiejszych skrzydeł na jakich mieliśmy okazję pływać!
Podsumowanie
Każdy z testowanych Sonarów zachwyca w swoim docelowym zakresie zastosowań. Wybierając któregoś z nich, warto wcześniej zdecydować, czego tak naprawdę oczekujemy od naszego foila. SF1080 zapewni nam super wczesny start, kapitalną manewrowość z bonusem w postaci jakby dodatkowego napędu podczas zakrętów oraz dłuższe szybowanie. MA1050v2 da nam szerszy zakres wiatru, wyższą prędkość i bardziej żywiołową manewrowość. Obydwa skrzydła są bajecznie łatwe i doskonale nadają się zarówno dla rekreacyjnych jak i bardziej wyczynowo nastawionych riderów. Choć tych drugich raczej zainteresują nieco mniejsze rozmiary testowanych modeli, szczególnie Sonara SF.
Znając już mocne strony Sonarów, model MA1050v2 częściej wybieralibyśmy do wszechstronnego pływania na różnych akwenach, natomiast SF1080 w sytuacjach, gdy mamy trochę większe zafalowanie i bardziej kapryśny wiatr, a naszą główną zabawą byłoby szybowanie i zakręty na falach. W każdej z tych ról skrzydła Northa zapewnią Wam połączenie bardzo wysokiej jakości wykonania, doskonałych osiągów i niezwykłej łatwości pływania. Po znalezieniu swojego ulubionego Sonara, z pewnością zostaniecie z nim na dłużej!
Sprzęt do testu udostępnił sklep Hydrosfera.pl
