Zagrożenia zdrowia związane z uprawianiem windsurfingu (cz. VI)


W wyniku długotrwałego przebywania człowieka w wysokiej temperaturze następuje odwodnienie. Organizm broniąc się przed zbyt dużą ciepłotą wydziela pot, który odparowując ze skóry ma za zadanie schłodzić ciało. W przypadku, gdy taki stan jest długotrwały dochodzi do znacznych ubytków wody i elektrolitów (soli). Proces ten zachodzi szczególnie intensywnie jeżeli jesteśmy ubrani w piankę. Mechanizm termoregulacji przestaje być skuteczny, gdyż pod pianką pot nie odparowuje ze skóry, a co za tym idzie nie schładza organizmu. Wynikiem takiego stanu jest zwiększenie pocenia i bardzo szybka utrata płynów. Do wystąpienia tego zagrożenia nie jest konieczna wysoka temperatura otoczenia. W trakcie intensywnego wysiłku związanego z żeglowaniem na desce mięśnie wykonują ciężką pracę , co nieodłącznie związane jest z wydzielaniem się dużej ilości ciepła, którego odprowadzanie zostaje skutecznie zatrzymane przez ubiór piankowy i organizm reaguje tak samo jak w przypadku nadmiaru ciepła z zewnątrz.

· Symptomy ostrzegawcze:
Pierwszym sygnałem niebezpieczeństwa jest uczucie mocnego pragnienia. Aby go zaspokoić nie należy spożywać napojów bez zawartości soli, gdyż zwiększy to jedynie pocenie i doprowadzi do wypłukania reszty elektrolitów z organizmu. Najlepszym rozwiązaniem jest picie płynów izotonicznych, a jeżeli są one niedostępne – osolonej wody lub innego napoju z dodatkiem soli. Kolejne objawy to uczucie pobudzenia, zaniepokojenia i lęku. W przypadku wystąpienia tych zjawisk, najważniejsze jest dowodnienie organizmu.

Dalsze objawy odwodnienia
Jeśli we właściwym momencie nie uzupełni się zapasu elektrolitów, to może dojść do poważnego pogorszenia się stanu żeglarza. Zaczynają występować skurcze kończyn, intensywne wymioty i może nastąpić utrata świadomości. Nie trzeba chyba nikomu wyjaśniać, czym grożą tego typu objawy podczas pływania na desce.

· Sposób udzielania pomocy:
Po pierwsze musimy właściwie rozpoznać czy mamy do czynienia z przegrzaniem (udarem cieplnym) czy z odwodnieniem (wyczerpaniem cieplnym), gdyż sposób udzielania pomocy w obydwu przypadkach jest odmienny. Symptomy udaru to: Nagła utrata przytomności, czerwona, gorąca, sucha skóra, wysoka temperatura( 40 - 41°C), szybkie, mocne tętno (sposób udzielania pomocy w poprzednim odcinku). Natomiast w przypadku odwodnienia: stopniowe, postępujące osłabienie prowadzące do omdlenia, wymioty. Skóra jest blada, chłodna i wilgotna, temperatura obniżona, słabe wolne tętno.

Po stwierdzeniu, że jest to daleko posunięte odwodnienie, układamy poszkodowanego płasko z głową poniżej tułowia, w celu lepszego dokrwienia mózgu. W przypadku utraty przytomności staramy się natychmiast wezwać pomoc medyczną. Następnie (o ile chory był przytomny lub wrócił do przytomności) w kilkuminutowych odstępach podajemy do picia zimne płyny z dodatkiem soli kuchennej, w proporcji pół łyżeczki na szklankę. Poprawa stanu powinna nastąpić w okresie od 1 do 2 godzin. Gdy nie widać zmian na lepsze, ciśnienie i puls nie poprawiają się, należy wezwać lekarza gdyż prawdopodobnie taki stan jest związany z zaburzeniami krążenia. Sytuacja staje się bardziej skomplikowana w przypadku gdy poszkodowany wymiotuje i nie przyjmuje płynów. Konieczna jest wtedy profesjonalna pomoc medyczna, gdyż można go dowodnić jedynie poprzez kroplówkę lub zastrzyki. Jeżeli efekty naszych działań są widoczne i stan chorego szybko poprawia się, to mimo że wraca on do normy należy ciągu doby podać do picia 4 - 6 litrów płynu z dodatkiem co najmniej 30 gramów soli.

W następnej części zajmiemy się skutkami bezpośredniego oddziaływania na nas promieni słonecznych.