Ślizgając się na desce stosujemy odmienną technikę od pływania wypornościowego. Pływając nie ślizgowo zmieniamy kurs poprzez zmianę ustawienia pędnika. W ślizgu natomiast sterujemy ustawieniem deski.
W ślizgu zmian kierunku następuje poprzez zmianę poprzecznego trymu deski:
-> aby odpaść od wiatry wystarczy lekko przechylić deskę na stronę zawietrzną. Dociskamy palcami tak aby dociążyć zawietrzną burtę deski.
-> aby wyostrzyć do wiatry wystarczy lekko przechylić deskę na stronę nawietrzną. Dociskamy piętą nawietrzną burtę deski.
Zmiana kursu a zarazem zmiana trymu poprzecznego deski nie może być gwałtowna. Deska musi być sterowana płynnie. Bardzo istotnym elementem w pływaniu ślizgowym są strzemiona. To właśnie dzięki uchwytom na stopy możemy komfortowo i skutecznie sterować deską.
W zależności od przeznaczenia, wielkości i budowy, deski inaczej będą zachowywać się podczas manewrów. Generalnie deski krótsze, mniej wyporne o cieńszych i zaokrąglonych burtach i wyraĽnym rockerze będą skrzętniejsze i szybciej będą reagować na nasze polecenia. Istotny wpływ na manewrowość deski ma również statecznik. Nie powinno wiec nikogo dziwić stosowanie bardziej podgiętych/zakrzywionych finów w manewrowych deskach typu wave i freestyle.
Najważniejsze w pływaniu ślizgowym jest odpowiednie wykorzystanie trapezu. Początkujący zazwyczaj nie wykorzystują wystarczająco trapezu w zamian nadmiernie obciążając rufę deski. Bardziej pionowa pozycja nad deską i obciążenie rufy nie pozwala rozpędzić się desce i prowadzi do utraty kontroli nad sprzętem.
Prawidłowa pozycja pozwoli kontrolować sprzęt i rozwinąć maksymalną prędkość:
-> ciężar ciał zwieszamy na trapezie
-> wychylamy się całą sylwetką poza deskę na stronę nawietrzną
-> przednia rękę jest wyprostowana, tylnia lekko ugięta kontroluje wybranie żagla.
-> przednia noga w uchwycie jest prawie wyprostowana, tylnia lekko ugięta reaguje na zafalowanie.
W przypadku żeglugi ostro na wiatr tylna noga jest bardziej wyprostowana. Ciało przechyla się do przodu dociążając stopę masztu. Dodatkowo możemy dociskać stopę masztową przednią ręką na bomie.
Również w przypadku żeglugi w wiatrach marginalnych i pływania na deskach typu "wide body" (stosunkowo krótka ale szeroka deska) z dużymi statecznikami, tylna noga może być wyprostowana "przeciwstawiając się sile statecznika".
Często pływamy w ślizgu z otwartym żaglem. Nie wystarczające wybranie żagla może być spowodowane pionową postawą, czyli dociążeniem ciężarem ciał rufy deski a nie trapezu. Przyczyną może być również złe ustawienie linek trapezowych. Gdy pomimo zwieszenia się na trapezie nie możemy wystarczająco wybrać żagla oznacza to, że linki są zamontowane na bomie zbyt blisko masztu.
BŁĘDY
-> Płynąc w ślizgu tylnia wyprostowana noga zatapia rufę deski. Powoduje to utratę kontroli i szybkości. Przednia noga w uchwycie jest prawie wyprostowana i przenosi siłę w kierunku stopy masztu, natomiast tylnia lekko ugięta noga reaguje na zafalowanie.
-> Pomimo, że wpięliśmy się w trapez deska zaczyna zwalniać lub jej dziób zaczyna "tańczyć" na wszystkie strony utrudniając kontrole nad sprzętem. Często żeglując już w trapezie dalej wybieramy pędnik rękami. Powinniśmy całym ciężarem zwieszać się na trapezie i jednocześnie wychylać się całą sylwetką poza deskę na stronę nawietrzną. Prawie wyprostowane ręce kontrolują jedynie ustawienie żagla.
