Początek roku to czas prezentowania przez firmy windsurfingowe swoich nowości, jednak nie tylko na tym polu dzieją się ciekawe rzeczy… W połowie stycznia na Wydziale Mechatroniki Politechniki Warszawskiej została obroniona praca magisterska, której tytułem była: Konstrukcja aparatu umożliwiającego pływanie na desce windsurfingowej osobom z niektórymi rodzajami niepełnosprawności ruchowej. Przeglądając sieć internetową można spotkać różnego rodzaju adaptacje sprzętu windsurfingowego dla osób niepełnosprawnych, jednak ta praca została pomyślana w taki sposób, by aparat montowany był na sprzęcie seryjnej produkcji.
Ze względu na swoją innowacyjność, aparat dedykowany jest na razie osobom z co najmniej jedną nogą sprawną, jednak już na tym etapie większość zespołów urządzenia została zaprojektowana tak, by możliwe było zwiększenie zakresu niepełnosprawności. Choć żegluga ślizgowa jest umożliwiona, to zważywszy na względy bezpieczeństwa, założenia ograniczają ją jedynie do żeglugi wypornościowej.
Dodatkowymi założeniami są: Umożliwienie wykonywania zwrotów zarówno przez sztag i przez rufę
- Wykorzystanie seryjnej deski (w pracy wykorzystano deskę Naish Kailua 230 z 2008 roku)
- Utrzymanie masy żeglarza równej 80 kg
- Zgodność z normami międzynarodowymi dla sprzętów produkowanych dla osób niepełnosprawnych
- Niedopuszczenie lub ograniczenie możliwości wystąpienia zagrożeń, takich jak wywrotka, katapulta, capsizing i inne.
Konstrukcja została zrealizowana w postaci krzesełka poruszającego się po pokładzie deski, po dwóch prowadnicach. Dzięki odpowiedniemu dobraniu krzywizny oraz rozstawienia prowadnic, krzesełko obniża się w miejscach, w których pędnik powinien być bardziej dociążony oraz podnosi się w miejscach wykonywania zwrotów. Dociążenie pędnika może odbywać się jeszcze na dwa dodatkowe sposoby. Pierwszy, na brzegu, polega na ustaleniu wysokości nóżek, na których znajduje się krzesełko, drugi, w trakcie żeglugi, odbywa się poprzez przesuwanie krzesełka w stronę burty, za pomocą dźwigni. Zakres przesuwu krzesełka w stronę burty to 15 cm (12 blokowanych pozycji).
Nóżki krzesełka spełniają jeszcze trzy dodatkowe funkcje. Po pierwsze dostosowują wysokość układu dla deskarzy o różnym wzroście, następnie pozwalają regulować kąt pochylenia krzesełka i ostatecznie tłumią drgania powstające podczas żeglugi.
Krzesełko wykonane jest ze sztywnego stelaża oblepionego styropianem, a następnie powleczonego włóknem szklanym w osnowie żywicy epoksydowej. Dzięki takiej konstrukcji, w momencie zbyt ostrego przechylenia się na burtę nawietrzną, krzesełko działa jak boja uniemożliwiając tym samym odwrócenie deski do góry dnem. Dodatkowym zabezpieczeniem, zapobiegającym wywrotce są dwie płyty o łącznej masie 20 kg, zamontowane bezpośrednio na pokładzie, które przy szerokości deski 100 cm, dają maksymalny moment zapobiegający odwróceniu deski równy 100 Nm. (jeśli chcielibyśmy sobie wyobrazić to działanie, możemy przyrównać je do trzymania 10-cio kilogramowego odważnika na drążku o długości jednego metra).
Na obecną chwilę praca jest czysto teoretyczna i pomimo wykonania wszystkich rysunków konstrukcyjnych oraz analizy wytrzymałościowej, nie został zbudowany jej prototyp. Dodatkowo postawione założenia mocno ograniczają użytkowanie aparatu. Należy jednak pamiętać, że jest to innowacyjne rozwiązanie, które dotychczas nigdy nie było realizowanie i być może po kolejnych modyfikacjach i ulepszeniach, któregoś dnia spowoduje, że windsurfing zagości w harmonogramie Igrzysk Paraolimpijskich.
Autorem pracy jest:
Bartłomiej Ręgowski
