Tajemnicze określenia literowe producentów desek finish.
To kolejny, a zarazem ostatni odcinek tej serii. Będzie on krótkim opisem technologii ,,GDS”. Postaram się również wyjaśnić wiele innych określeń i metod nazywania swoich produktów, przez wiele firm. GDS jest sposobem produkcji desek z tkanin i włókien szklanych, zespolonych ze sobą żywicami epoksydowymi. ,,GDS” to glass double sandwich w bezpośrednim tłumaczeniu to szklana podwójna kanapka, a prościej podwójny laminat szklany.
Niestety nie jest to kanapka tak bardzo urozmaicona jak ,,CKS” czy ,,CS”, bo pozbawiana wielu smakowitych dodatków. Te dodatki to węgiel, kevlar, drewno, vektran i mnóstwo różnych zdecydowanie bardziej szlachetnych materiałów jak włókno szklane. Jest kilka desek na rynku wytworzonych w tej technologii, również rodzimej produkcji. Wielu windsurferów słyszało o ,,pietruszce”, jej właściwa nazwa to IGUANA, a była ona podstawową deską szkoleniową w wielu szkółkach windsurfingowych.
Główne zalety tej technologii to wytrzymałość, znawcy twierdzą że to pancerne deski. Moim zdaniem lekko pancernie zachowują się na wodzie tzn. ociężale reagują na zwroty, prędkość na halsie jest przeciętna. Nie będę się rozpisywał jak dokładnie odbywa się proces technologiczny, jest on zdecydowanie łatwiejszy i tańszy jak ,,CKS” ; ,,CS” ; ,,CVS” itp.; postaram się jednak sklasyfikować ten produkt.
Moim zdaniem jest on na równi nowoczesny z technologią ,,HRS”. Owszem można by napisać jeszcze dziesięć artykułów polemizujących czy lepszym wytworem jest ,,GDS” czy ,,HRS”? Jednak nie oto chodzi. Moim celem jest przybliżenie przeciętnemu windsurferowi na co powinien się zdecydować, lub czego powinien się pozbyć, a może z czym powinien się pogodzić. Powyżej opisywana technologia jest tania, mocna, nadaje się do nauki, doskonalenia umiejętności, łatwa w naprawie. Jednak dla zaawansowanych i bardziej ambitnych żeglarzy, może się okazać nie wystarczająca, a wręcz taka jak za małe buty dla sprintera. Nie zachęcam do kupowania desek tylko w jednej technologii, nie określam też że tylko jeden rodzaj windsurfingu jest prawdziwy, staram się opisać sprawy, które pozwolą wam dokonać właściwego wyboru i taki jest zamysł mojej pisaniny.
Schemat z oficjalnej strony firmy ,,FANATIC”
Postaram się wyjaśnić cel stosowania tak szerokiej gamy materiałów do produkcji desek, przez prawie wszystkie uznane firmy na świecie. Tym celem jest klient! W pewnym okresie bardzo modny technologicznie stał się ,,KEVLAR”, ,,CARBON” i wszystko pięknie poza ceną! Większość wiodących firmy odnotowały spadek sprzedaży swoich produktów ze względu na cenę. Projektowanie i wytwarzanie sprzętu do windsurfingu zaczęło ulegać komercji, a oferowany produkt nie wiele różnił się od desek zawodniczych. Wzrosły znacząco ceny, oraz umiejętności posługiwania się super nową generacją desek i żagli. W efekcie zaczęła pierwszy raz w historii windsurfingu spadać sprzedaż, a zarazem zyski firm. Wspaniały sport zaczynał tracić na popularności. W poszukiwaniach materiałowych zaczęto szukać czegoś tańszego, ale równie wytrzymałego. Odpowiedzią na KELAR była DYNEMA, która jest porostu tkaniną wykonaną z polimerów polietylenowych ( folie na namioty szklarniowe to polietylen). Zaczęto stosować tańsze materiały nie obniżając wytrzymałości i jakości produktów finalnych jak PVC. Prehistoryczne drewno wróciło do łask. W tym czasie nowości takie jak honey comb (kevlarowy plaster miodu) vektran, węgiel, papier aramidowy zaczęły być produkowane przez małych żółtych ludzików w krajach azjatyckich, co znacznie obniżyło koszty produkcji. Deski stawały się coraz szersze lżejsze i łatwiejsze w pływaniu. Zaczęto wracać do kosmicznych technologii, które są uzupełnieniem wielkiej palety produktów oferowanych zróżnicowanym potrzebom klienta. Pozostał w sprzedaży HRS (najnowsze deski pozbawione są nawet szwu) GDS wspierany przez CKS, CS, CVS…
Możemy co roku a nawet kilka razy w roku spodziewać się nowych materiałów znajdujących zastosowanie do produkcji wysoko wytrzymałych laminatów. Postęp technologiczny w każdej dziedzinie gospodarki jest nie unikniony i bardzo szybki. Większość używanych materiałów do wytwarzania sprzętu windsurfingowego to twory zapożyczane z innych gałęzi przemysłu. Np. monofilm (folia poliestrowa) został wyprodukowany jako doskonały izolator kondensatorów wysoko pojemnościowych, a od wielu lat służy do produkcji nowoczesnych żagli. Każda nowość materiałowa, która zostanie zastosowana do budowy deski może zmienić jej litrówkę. Należy szukać w skarbnicy jaką jest Internet wyjaśnienia co to za cudo wsadzili do customa, którego mamy zamiar kupić? Lepiej poczekać dwa lub trzy sezony, czy nowatorska technologia się sprawdzi? Sprzęt ulegnie darmowemu przetestowaniu, produkt zostanie dopracowany i znacznie spadnie jego cena zakupu. Mam nadzieję że przybliżyłem wam moim cyklem, różnice technologiczne w oferowanych produktach, wzbogaciłem wiedzę, która ułatwi wam dokonanie wyboru przy doborze, zakupie, lub zmianie sprzętu.
3-mcie się wiatru.
Tekst Jerry200.
www.surfomania.pl
Jerry200@op.pl
