Tajemnicze określenia literowe producentów desek.
Świat windsurfing-u od momentu powstania deski z żaglem ulegał ciągłym zmianom. Zmieniała się technika żeglowania, zmieniały się technologie wykonywanych desek i żagli. Metamorfozie ulegały również ubiory ludzi pływających na deskach. Tym razem zajmiemy się zmianami, a właściwie obecnymi oznaczeniami literowymi desek windsurfing-owych.
Wielu z nas zastanawiało się co oznaczają takie określenia jak ,,CKS, CS, HRS,” T -sringer, V-sringer, dla czego takie oznaczenia literowe tak znacznie różnicują cenę desek? Sam ubolewam nad tym, że sprzęt do tego wspaniałego sportu jest tak drogi. Myślę że dość wysokie ceny zestawu, są jednym z najistotniejszych powodów, tak słabego upowszechniania się tej wspaniałej dyscypliny sportu. Pływam na desce spory kawałek czasu, w miarę rosnących umiejętności zmieniałem sprzęt na lepszy, nowszy, lub nowy, niestety dużo droższy. Żeby zaspokoić swoją ciekawość, czy ceny nie są podyktowane jedynie chęcią zysku renomowanych firm, zacząłem rozszyfrowywać określenia literowe, oraz technologie zastosowane do budowy desek. Moim wielkim zdziwieniem i zaskoczeniem był fakt, że duża część materiałów i technologii stosowanych do budowy skorupy naszej ,,zubożałej” żaglówki, znajduje zastosowanie w przemyśle wojskowym, do konstrukcji bolidów formuły 1, w promie kosmicznym też by się znalazło parę elementów z naszego customa. Takie wykorzystanie a właściwie podkradanie materiałów z technologii kosmicznych, wojskowych, które stosuje się w produkcji sprzętu windsurfingowego musi kosztować.
Na początek zajmiemy się określeniem ,,CKS”. Większość firm określa tą technologię jako CARBON KEWLAR SANDWICZ (zastosowano polską pisownię) .
CARBON- każdy wie ze szkoły że to węgiel tyle tylko że specjalnie przetworzony i to przetworzenie właśnie tyle kosztuje. Dla przykładu 1m2 tkaniny satynowej z włókna węglowego to koszt ok. 150-250 pln. Jest to materiał posiadający doskonały stosunek wagi do wytrzymałości. Skorupa auta formuły F1 wykonana jest z włókien węglowych które w tym przypadku, jak i w przypadku konstrukcji naszej deski posiadają wyższą sztywność i wytrzymałoś od żelaza.Wadą włókien węglowych jest pękanie po uderzeniu np. o ostrą krawędź oraz wrażliwość na promieniowanie UV.
KEVLAR- tu sama nazwa brzmi kosmicznie. Są to włókna aramidowe snute w tkaninę lub siatkę, niesamowicie mocne na uderzenia i rozerwania, a do tego super lekkie 1m2 tkaniny aramidowej kosztuje nawet 350pln. Zastosowanie to między innymi kamizelki kuloodporne, hełmy wojskowe, żagle regatowe i nasze deski. Do desek stosuje się go najczęściej w postaci papieru aramidowego. Posiada dużą wadę, jest mało odporny na promieniowanie UV (słońce) dlatego siedzi głęboko w przekładce z węglem.
SANDWICZ - to nic innego jak kanapka tzn. taki hamburger z serem z ogórkiem z mięsem, keczupem i majonezem. W przypadku laminatu nie jest to takie proste gdyż składniki użyte do budowy naszej deski muszą być najwyższej jakości, idealnie poukładane i zespolone żywicami epoksydowymi. Przez określony czas w specjalnej formie w worku próżniowym na styropianowym trzpieniu wygrzewane w piecu, pod odpowiednio wysoką temperaturą. I taka obróbka też musi kosztować.
Do nazwy CKS często wplatany jest wyraz WOOD.
WOOD – to nic innego jak nasze stare drewienko z którego były robione pierwsze deski (w prehistorii ha, ha) w tym wypadku to specjalny fornir drewniany (dębowy , tekowy) zwiększający odporność deski na wydeptanie również wpleciony w wielowarstwową przekładankę.
Schemat budowy deski z oficjalne strony firmy ,,FANATIC”.
Tłumaczenie schematu od góry:
- Powłoka wierzchnia (wykończenie).
- Zespolone wzmocnienie z maty węglowo- kevlarowej (hybryda)
- Zespolona przekładka z forniru drewnianego, maty węglowej .
- Wzmocnienia modyfikowaną tkaniną (płytą PCV).
- Zespolona tkanina satynowa z włókna szklanego.
- Kolejna przekładka z PCV.
- Pierwsza warstwa tkaniny szklanej.
- Przekładka z płyty (pianki) poliuretanowej.
- Selekcjonowany , sezonowany styropian (o odpowiedniej gęstości) .
- Sringer wykonany w kształcie litery ,,T ” z satynowej ,modyfikowanej tkaniny w tym wypadku szklanej . Bywa z węglowej (takie wzmocnienia zwiększają sztywność deski o 50-60%).
Pozostało nam jeszcze do rozszyfrowania parę skrótów literowych:
S-GLASS , T-SRINGER - to nic innego jak podłużne usztywnienie deski modyfikowaną tkaniną (satynową ) z włókna szklanego lub węglowego. Litera ,,T ” oznacza kształt tego usztywnienia. Np. V – sringer to podłużne usztywnienie w kształcie litery V itp.:
Reasumując deski wykonane w najlepszej (najbardziej zaawansowanej) technologii niestety muszą słono kosztować. Wykonywane są na ogół ręcznie i na początku trafiają do najlepszych na świecie w postaci desek zawodniczych. Po opływaniu i zredukowaniu kosztów produkcji trafiają do sklepów i mogą je kupić amatorzy. Technologia CKS to jedna z najlepszych, a zarazem najdroższych technologii. Do produkcji deski użyte są najnowocześniejsze, najlżejsze i najmocniejsze materiały w branży, często specjalnie zaprojektowane i wykonane dla przemysłu windsurfingowego. Stosunek wytrzymałości, sztywności do wagi na 1 litr wyporności jest najlepszy. Wszystkie parametry jak: niska waga, sztywność, odporność na uderzenia, doskonale zaprojektowany kształt, obróbka termiczno - chemiczna, rodzaj użytej farby na poszyciu deski mają ogromny pozytywny wpływ na osiągi, oraz użytkowanie i trwałość naszego customa, niestety również na wysoką cenę sprzętu.
Tekst Jerry200.
www.surfomania.pl
Jerry200@op.pl
Zdjęcia: Fanatic, Jacka Woźniaka - SURFPOL
